ராஜா ராபர்ட்டுக்குத் துரோகம் செய்தாரா ராணி ரச்சிதா? அசிம் – ஏடிகே ரணகள சண்டை!

இன்னொரு சோக முகம் ராஜாவுடையது. தளபதியாரும் ராணியாரும் தனியாக ரகசியம் பேசிச் சென்ற காட்சியைப் பார்த்த போது அவரது நெஞ்சே வெடித்து விடும் போலிருந்தது. இத்தனை மணி நேரங்கள் தன்னுடனே அமர்ந்திருந்த ராணி, தன்னிடம் துளி கூட எதையும் சொல்லாமல் கடப்பாறையை விழுங்கி இஞ்சி கஷாயம் குடித்தது போல் கமுக்கமாக இருந்துவிட்டாரே என்று ராஜாவிற்கு சுயபச்சாதாபமும் ஆதங்கமும் வருத்தமும் துயரமும் கவலையும் அழுகையும் ஏற்பட்டது.

கண்ணீருடன் வெளியேறிய ராபர்ட், கார்டன் ஏரியாவில் குப்புறப்படுத்துக் கொண்டு குமுறி அழ, மற்றவர்கள் செய்த சமாதானங்கள் எடுபடவில்லை. ‘இது சீக்ரெட் டாஸ்க் மாஸ்டர்… அதான் சொல்லியிருக்க மாட்டாங்க’ என்று மற்றவர்கள் விளக்கம் அளிக்க “அதெல்லாம் ஓகே… ஆனா ராணியை ரொம்ப நம்பினேன்… ஒரு க்ளூவாவது கொடுத்திருக்கலாம். இப்படி அசிங்கமா போச்சே குமாரு… மக்கள் முன்னாடி எப்படி முழிப்பேன்..?” என்றெல்லாம் அனத்தினார். “நீங்க ராஜாவா செயல்படல. மக்கள்ல் ஒருத்தரா இருந்தீங்க… அத்தனை நல்ல ராஜா நீங்க” என்று மகள் குயின்சி சொன்ன சமாதான அல்வா கூட எடுபடவில்லை.

“நீங்க போய் பேசுங்க…” என்று அசிம் கேட்டுக் கொள்ள, சங்கடத்துடன் வெளியே சென்ற ரச்சிதா “சொல்லக்கூடாதுன்னு எந்த உள்நோக்கமும் இல்லை. இது சீக்ரெட் டாஸ்க்… திட்டறதா இருந்தா திட்டிடுங்க… உங்க கால்ல கூட விழறேன்…” என்று தேவைக்கும் அதிகமாகவே மன்னிப்பு கேட்டும் “நீ போ. நான்தான் லூஸூ” என்று உண்மையை நேர்மையாக ஒப்புக் கொண்டார் ராஜா. நேராக பாத்ரூம் சென்ற மகாராணியார், கதவைப் பூட்டிக் கொண்டு குமுறி அழுத சத்தம் தேசமெங்கும் எதிரொலித்தது. “ஏண்டி… நீயும் சேர்ந்துக்கிட்டு இப்படிப் பண்றே..?” என்று ஆறுதல் சொல்ல வந்த மைனாவிடம்… “நம்பிக்கைத் துரோகம், முதுகில குத்திட்டன்னு என்னென்னமோ சொல்றாரு” என்று கலங்கினார் ரச்சிதா.

பிறகு நடந்த காட்சிகள் இன்னமும் காமெடியைக் கூட்டியது. ராணி தன்னையே கயிற்றால் அடித்துக் கொண்டிருந்து விட்டு எழுந்து செல்ல, பின்னால் பூனை மாதிரி வந்த ராஜா, அந்தக் கயிற்றை எடுத்து ‘ஏன் என் ராணியை அடிச்சே?’ என்பது மாதிரி அந்தக் கயிற்றிடம் கோபித்துக் கொண்டு அதைத் தூக்கிப் போட்டார்.

ராபர்ட்டின் செயல்கள் ஒருபக்கம் காமெடியாகத் தெரிந்தாலும் இன்னொரு பக்கம் உணர்வுபூர்வமாகப் பார்த்தால் சற்று சென்டியாகத்தான் இருந்தது. ரச்சிதா மீது அவர் வைத்திருந்த ஆழமான ‘க்ரஷ்’ஷின் வெளிப்பாடு இது. தன்னிடம் ரகசியத்தை ஒரு துளி கூட ராணி சொல்லவில்லையே என்பதை விடவும் ‘தளபதியுடன் ராணி ரகசியம் பேசினாரே’ என்பதுதான் மிகுந்த மனவேதனையை அவருக்குத் தந்திருக்கும்.

ஆனால் ஒரு தேசத்தை ஆளும் ராஜா இப்படிப்பட்ட பல சதித்திட்டங்களையும் அதிர்ச்சியான தகவல்களையும் எப்போதும் எதிர்கொள்ளும் அளவிற்கான துணிச்சலைக் கொண்டிருக்க வேண்டும். இத்தனை வீக்கான ராஜாவாக இருந்தால் இரண்டே நாள்களில் பதவி விலகி காட்டுக்குப் போக வேண்டியதுதான். மகாராணியாகவே இருந்தாலும் கூட எவரையும் எளிதில் நம்பி விடக்கூடாது என்பதுதான் இதிலுள்ள அரசியல் பாடம்.

சுரேஷ் கண்ணன்